قضاوت

یکی دو تا پست قبل تر گفتم ی سری از آدم هایی که اعتقاد یا بهتر بگم الزامی به دین ندارند معمولا تو زندگی روزمره شون موفق تر بنظر میرسند؛ ی چیزی که فهمیدم اینه که همین آدم ها هم کارهایی انجام میدن که از دیدگاه دینی بسیار پسندیده است مثلا صدقه و کمک به دیگران؛ همین جا ی روایت از امام معصوم یادم اومد که میگم：

نزد امام از مردی بخاطر گناهان بسیارش بدگویی شد. امام به افرادی که نزد ایشان آمده بودند فرمود که آن مرد جزء بهشتیان است. همه تعجب کردند و گفتند چطور ممکن است فردی با این همه گناه به بهشت برود؟ 

ماجرا از این قسمت بوده که این مرد روزی از گذرگاهی عبور میکرده و با مردی مواجه میشه که خوابه وپوششی روی بدنش نیست و بدنش پیداست. میره و پوششی تهیه میکنه و روی اون فرد میکشه تا آبروش حفظ بشه.

وقتی به اون مرد خبر میدن که امام فرموده که چنین کاری انجام دادی و بخاطر همین به بهشت میری؛ ایمان میاره و زندگی اش دچار دگرگونی بزرگی میشه...

میخوام بگم قضاوت ما در مورد دیگران تنها از روی آگاهی هایی هست که از طریق حواس مون از دنیای بیرون دریافت میکنیم ونمیتونه قابل اعتماد باشه.